Ο Φαζίλ Χιουσνού Νταγλάρτζα θεωρείται από τους πιο παραγωγικούς ποιητές της τουρκικής λογοτεχνίας κατά τη δημοκρατική περίοδο. Ένα από ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι ότι αφιέρωσε όλη τη ζωή του αποκλειστικά στην ποίηση. Αξίζει να προστεθεί εδώ, ότι η πλούσια ποιητική παραγωγή του προέρχεται από την έμφυτη χαρισματική του ικανότητα να γράφει ποιήματα. Οι επισημάνσεις του Τζεμάλ Σουρεγιά για τον ποιητή είναι σημαντικές: Στην ποίηση του Φαζίλ Χιουσνού παρατηρούνται δύο περίοδοι. Η πρώτη είναι εκείνη της διαίσθησης, ενώ η δεύτερη της διανοίας.


Είμαι πόθος
Σε μένα αντικρίζει ο ένας τον άλλον

Είμαι βροχή
Σε μένα βρέχεστε

Είμαι δρόμος
Σε μένα φεύγετε κι επιστρέφετε